ریتالین

یک داروی محرک است که برای درمان اختلال نقص توجه، بیش فعالی و گاه برای درمان نارکولپسی (بیماری خواب ‌آلودگی شدید) استفاده می‌شود. این دارو با افزایش سطح دوپامین و نوراپی‌نفرین در مغز، به کاهش علائم بیش فعالی و افزایش تمرکز کمک می‌کند. ریتالین همچنین با افزایش سطح هورمون اپی‌نفرین در کاهش خواب‌ آلودگی بیماران مبتلا به بیماری نارکولپسی مؤثر است. به شرطی که این دارو به تجویز پزشک، با دوز مشخص و تحت نظارت مصرف گردد، در غیر این صورت عوارض جبران ناپذیری دارد و اعتیاد و وابستگی شدید ایجاد می نماید.

ریتالین

ریتالین

قرص های ریتالین که متیل فنیدات ماده مؤثر موجود درآن است، در وهله اول برای درمان اختلال بیش فعالی و یا به عبارتی پر حرکتی و اختلال کمبود توجه در کودکان به کار می رود. دوز این دارو بر اساس نیازها و عکس العمل های فردی تعیین می گردد. در مواقعی نیز توسط پزشکان برای درمان بیماران مبتلا به حمله خواب تجویز می شود. ولی در سال های اخیر مصرف خودسرانه این دارو در کشور ما رو به افزایش گذاشته است. عدم آگاهی از آثار و عوارض مصرف این قرص می تواند نگران کننده باشد.                  

گزارش های متعدد بیانگر این است که برخی افراد برای بیدار ماندن در شب های امتحان به جای مصرف قهوه و چای از قرص های ریتالین استفاده می کنند. شواهد حاکی از آن است که این افراد از این قرص ها استفاده می کنند تا بتوانند چندین ساعت متوالی بیدار بمانند و به شکل غیر معمولی تمرکز خود را در مدت طولانی حفظ کنند.   

آثار مصرف ریتالین   

از آن جا که ریتالین دارویی است که توسط پزشکان تجویز می شود، مصرف کنندگان تصور می کنند این قرص ها بی خطرند و آن بد نامی و عوارض مصرف مواد مخدر را ندارند. در حالی که عوارض مصرف خودسرانه این قرص ها می تواند در حد دیگر مواد مخدر، نظیر کوکایین و هروئین باشد. مدت اثر این دارو ۴ تا ۶ ساعت است.

ریتالین

روش مصرف ریتالین

این دارو به شکل خوراکی و یا تدخین استفاده می شود.           

عوارض سوء مصرف ریتالین

عوترض مصرف ریتالین به صورت پرخاشگری، بی خوابی، حالت تهوع و استفراغ، احساس سرگیجه و سردرد، تغییرات ضربان قلب، افزایش فشار خون، اختلال دید، خارش و جوش های پوست، دردهای شکمی، کاهش وزن و مشکلات معده، وابستگی شدید، مصرف دائمی و اعتیاد، بروز حالت های روان پریشی (جنون) می باشد. 

عوارض مصرف مقادیر زیاد ریتالین

مصرف ریتالین در مدت زمان طولانی باعث از دست دادن اشتها و سوء تغذیه، لرزش و پرش عضلات، تب، تشنج و سردرد، نامنظم شدن ضربان قلب و تنفس که در مواردی می تواند به شکل خطرناکی ادامه پیدا کند، تکرار حرکات و اعمال بی هدف، بروز حالت های پارانویید (بدبینی)، توهم و هذیان، احساس حشره روی در زیر پوست، حالت تهوع و استفراغ، سرگیجه و سردرد، آریتمی، بثورات جلدی و اعتیاد به مصرف آن می باشد.

عوارض جانبی ریتالین

قرص ریتالین یک داروی مهم در درمان اختلال نقص توجه و اختلال بیش فعالی است که معمولاً به خوبی در بدن تحمل می‌شود. با این حال ممکن است برخی از افراد بعد از مصرف آن عوارض جانبی داشته باشند.

تداخل دارویی ریتالین

قرص ریتالین ممکن است با برخی از داروها و یا مواد مخدر دیگر مانند داروهای ضد افسردگی (فنلزین یا ترانیل سیپرومین)، داروهای ضد اضطراب (دیازپام یا لورازپام)، داروهای تثبیت کننده خلق و خو (لیتیم)، داروهای ضد تشنج، داروهای خواب آور (زولپیدم)، داروهای رقیق کننده خون (وارفارین)، داروهای فشار خون، داروهای سرماخوردگی یا ضد آلرژی که حاوی ترکیبات ضد احتقان هستند، تداخل داشته باشد. همچنین مصرف ریتالین همراه با مشروبات الکلی، قهوه و مواد محرک دیگر مانند نیکوتین ممکن است تداخل داشته باشد و باعث تشدید عوارض جانبی شود.