کتامین چیست
کتامین که اصولاً به عنوان مسکن قوی و ماده بیهوشی مشترکاً برای حیوانات و انسان به کار برده می شود، اخیراً به عنوان یکی از مواد مخدر اعمال ضداخلاقی به دلیل خاصیت گسستی آن، در بازار مواد مخدر ایران رواج پیدا کرده است.
اثرات مصرف کتامین
این ماده محرک بیشتر در مجالس رقص و میهمانی ها و اغلب بین قشر جوان و به صورت استنشاقی و تدخینی مصرف می شود. کتامین به شدت اعتیاد آور بوده و تأثیرات مصرف ممتد آن می تواند منجر به بیماری ها و اختلالات مختلف جسمی و روانی شود. این ماده محرک بیشتر از کشورهای چین و هند که به عنوان عمده ترین تولید کننده های این ماده در جهان محسوب می گردند، وارد ایران می شود.
با توجه به آمارهای مصرف جهانی از ماده محرک کتامین و نیز ظهور و مصرف آن در ایران، نیاز است تا توجه ویژه ای ابتدا در امر شناخت خود این ماده و نیز آثار سوء مصرف آن، راه های درمان و نیز مقابله با آن صورت گرفته، سپس مبادرت به اطلاع رسانی دقیق در مورد ترکیبات این ماده، تأثیرات آن و نیز خطرات وابستگی به این ماده صورت گیرد.
تزریق کتامین
اخیراً آمپول کتامین به بازار قاچاق کشورمان هم نفوذ کرده و توسط تعداد کمی از افراد به صورت تزریقی مورد مصرف قرار می گیرد. بر اساس اصول پزشکی این دارو باید زیر نظر متخصصین بیهوشی با کنترل کامل فشار خون و تنفس تجویز بشود و بیمار مرتب مورد ارزیابی علائم حیاتی قرار بگیرد. تزریق کتامین احتمال شوک، مرگ ناگهانی و عفونت های مختلف بدن را افزایش می دهد.
عوارض مصرف کتامین
کتامین می تواند باعث بیهوشی، کما و حتی مرگ شده و گاهی با قفل شدن عضلات حنجره حیات انسان رو به خطر می ندازد. کتامین مرکز تنفس را سرکوب نموده، تعادل را بر هم زده و سمیت کلیوی دارد. عوارض روانی مصرف کتامین اعتیاد، حملات ترس، توهم، گیجی، اضطراب شدید و پرخاشگری است. در برخی موقعیت ها مثل مهمانی ها با افزودن پنهانی کتامین به نوشیدنی، افراد را مورد تعرض جنسی قرار می دهند. کتامین در ترکیب با الکل یا داروهای آرام بخش خطر مرگ را چند برابر می‌کند. معمولاً جوانان به دنبال مصرف خودسرانه این ماده، در نهایت با مسمومیت، خودکشی و تصادف جان خودشان رو از دست می دهند.
ترک کتامین
کتامین به شدت اعتیاد آور است و درمان آن هم خیلی سخت می‌باشد. مهم ترین گام برای مبارزه با سوء مصرف کتامین، آسیب شناسی چرایی گرایش به مصرف در میان گروه های هدف آن ها، خصوصاً جوانان و نوجوانان است و تلاش برای از بین بردن علل تمایل به سوی آن هاست. با این حال نباید از یاد برد که کم هزینه ترین راه در این مسیر آگاهی دهی و پیشگیری است.